بررسی شیوع اختلال های مادرزادی و اکتسابی زبان در اطفال مراجعه کننده به درمانگاه اطفال بیمارستان شهید مصطفی خمینی(ره) در سال های ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲

مقدمه و هدف: زبان، وظایفی گوناگون را برعهده دارد. اختلال رشدی، التهاب، عفونت، نئوپلاسم و تروما، می توانند باعث تغییر شکل، سوزش و درد زبان شده، به نگرانی بیمار، اشکال در صحبت کردن، مشکلات تغذیه ای و روحی و بوی بد دهان منجرشوند. شیوع اختلال های شکل زبان در مطالعات مختلف میان 95/4 تا 2/41 درصد، متغیر است. هدف از این مطالعه، تعیین شیوع اختلال های شکل زبان و ارتباط آن با متغیرهای قومیت، جنسیت، سابقه خانوادگی اختلال های زبان و بیماری های سیستمیک در کودک بوده است. مواد روش ها: در این مطالعه مشاهده ای مقطعی توصیفی و تحلیلی، 1400 کودک زیر 12 سال مراجعه کننده به درمانگاه اطفال بیمارستان مصطفی خمینی، طی سال های 1391 و 1392 بررسی شدند. پس از تکمیل برگه مربوط و معاینات دهانی، داده ها با استفاده از نرم افزار 16spss، مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. نتایج: درمجموع،14/27 درصد از کودکان با فاصله اطمینان 95 درصد (8/24 تا 5 /29)، اختلال زبان داشتند. بیشترین ضایعه، زبان باردار (3/14 درصد) با فاصله اطمینان 95 درصد (5/12 تا 1/16) بود؛ در رتبه های بعدی به ترتیب: زبان جغرافیا، برفک، زبان توت فرنگی، آنکیلوگلوسی، زبان اسکروتال، زبان تمشکی، آفت، زبان رومبوئید میانی، میکروگلوسی و ماکروگلوسی قرارداشتند. در این مطالعه، زبان توت فرنگی با بیماری عفونی و زبان توت فرنگی با فارنژیت، رابطه ای معنادار داشت؛ درحالی که میان اختلال هایی نظیر زبان باردار، برفک و زبان جغرافیا، با عدم ابتلا به بیماری رابطه ای معنادار یافت شد. نتیجه گیری: در این مطالعه، به طور تقریبی، یک سوم کودکان، اختلال زبان داشته، بعضی از این اختلال ها با برخی از بیماری های سیستمیک، رابطه ای معنادار داشتند.